Med Harfleri

Med kelimesi sözlükte “arttırmak, ziyade etmek, uzatmak” demektir. Terim olarak meddin anlamı “harfin sesini med harflerinden biriyle uzatmak”tır. “Kısaltmak, hapsetmek” mânasına gelen kasr ise “harfin med harfi olmaksızın asıl sesiyle okunması yahut yalnız med harfinin isbat edilmesi” şeklinde tanımlanmıştır.

Med harfi, kendinden önceki harfin sesini, harekesi doğrultusunda uzatan harfe denir.

Med harfleri üçtür :

1.Kendisinden önceki harf (mâ kabli) üstün harekeli olduğunda daima med harfi olan elif ( نا gibi);

2.Kendisi sâkin, bir önceki harf ötre harekeli vav (قولوا gibi);

3.Kendisi sâkin, bir önceki harf esre harekeli yâ (في gibi).

Med harfleri çoğu yerde yazıda görülmekle birlikte bazı drumlarda yalnız telaffuzda vardır ( له , به gibi).

Mushaf’ın yazısına mahsus olmak üzere bazı kelimelerin sonunda bulunan elif’ler “vav” veya “yâ” şeklinde yazılmıştır ( الصلوة , الزكوة , كفي , زلفي gibi)[70].

Kendilerinden önceki harfi harekesi doğrultusunda uzatan med harfleri kendileri okunmadığı gibi, sâkin olmalarına rağmen bunlar üzerinde cezm işareti de bulunmaz.